["Grand Hotel"]

“Mensen komen, mensen gaan. Er gebeurt nooit eens iets,” merkt Dr. Ottenschlag (Lewis Stone), een gast van Berlijn’s meest luxe hotel op. Maar zijn bewering is niet helemaal waar, want de komende dagen worden nieuwe vriendschappen gesloten en verbroken, maar speelt ook de onenigheid tussen verschillende gasten op. Zo hebben we de berooide baron Felix von Geigern (John Barrymore), die dringend geld nodig heeft. Hij ziet in de gedesillusioneerde ballerina Grusinskaya (Greta Garbo) een geschikt doelwit. De stenografe Flaemmchen (Joan Crawford) toont echter ook wel interesse voor de baron. De klerk Otto Kringelein (Lionel Barrymore), die door een ziekte niet lang meer te leven heeft, maakt tevens deel uit van de klandizie van het hotel. Kan hij zijn haat voor zijn voormalige werkgever Preysing (Wallace Beery), eveneens gast van het Grand Hotel, onderdrukken? Wanneer deze mensen elkaar tegen het lijf lopen, zal dat voor sommige van hen noodlottig blijken...

Het door Edmund Goulding geregisseerde Grand Hotel, gebaseerd op de gelijknamige Broadway toneelproductie, kreeg in 1932 de Oscar voor Beste Film. En terecht, want destijds was Grand Hotel op veel gebieden een trendsetter. Zo was het bijvoorbeeld de eerste productie waarbij een groot ensemble aan sterren bij elkaar gebracht werd, wat in dit geval inhield dat kijkers konden genieten van het gezamenlijke spel van Joan Crawford, Wallace Beery, Lewis Stone, Jean Hersholt, de broers Lionel en John Barrymore, en – last but not least – Greta Garbo. Ook nieuw was het gegeven dat diverse, in eerste instantie losstaande personages met hun eigen verhaal deel uitmaken van een nauw verweven plot, iets wat later nog zou velen malen gekopieerd zou worden. Uiteraard maakt Grand Hotel tegenwoordig niet meer de vernieuwende indruk zoals vroeger, maar toch is het nog steeds een zeer kijkbare film. Want ook al is de cinematografie niet bijzonder opwindend, en toont de film duidelijk zijn theater-oorsprong, door de uiteenlopende personages en de verschillende, door elkaar gevlochten verhaallijnen verveelt Grand Hotel geen minuut. Het feit dat de gebeurtenissen in het hotel doen denken aan die uit de gemiddelde soapserie doet daar niks aan af. Bovendien is, zoals verwacht, het acteerwerk van de ‘all-star cast’ dik in orde, al is het zoals in veel films uit de oude doos nogal ‘theatraal’ (dik aangezette gebaren en mimiek). Maar dat heeft ook wel zijn charme. Al met al is Grand Hotel dan ook een zeer vermakelijke prent, en een aanrader voor liefhebbers van de films en sterren van weleer.

Beeldkwaliteit

Grand Hotel staat met een verhouding van 1.33:1 op DVD, een acceptabel verschil met het oorspronkelijke 1.37:1. Aangezien de film uit 1932 stamt, zal er niemand zijn die van deze DVD een perfecte beeldkwaliteit verwacht. Toch is de transfer niet slecht. Bijvoorbeeld wat betreft de detaillering, die uiteraard bij lange na niet vergelijkbaar is met die van een recente productie, maar zeker aanvaardbaar voor een film uit ’32. Al heeft de scherpte regelmatig te lijden onder de grote hoeveelheid grain die zichtbaar is. Het enkele vuiltje of krasje dat opduikt is in vergelijking nauwelijks storend. Rekening houdend met de leeftijd van de film ziet het beeld er niet verkeerd uit.

Geluidskwaliteit

Hoe presteert Grand Hotel op geluidsgebied? Nou, simpel gezegd: als een film uit 1932. “Gedateerd” is het woord dat namelijk perfect van toepassing is op het Dolby Digital 1.0-spoor (192kbit/s) dat we op de DVD aantreffen. Dat houdt in dit geval in dat het geluid de bekende scherpe klank heeft, met een beperkte dynamiek en detaillering. Plus wat oversturing en ruis. Met name dit laatste is op momenten tamelijk storend. Maar van een film van meer dan zeventig jaar oud kun je uiteraard geen moderne prestaties op audiogebied eisen, en als zodanig is de geluidskwaliteit van deze DVD wel acceptabel.

Extra's

Zoals een klassieker als Grand Hotel verdient heeft men bij Warner de DVD-uitgave voorzien van een acceptabel aantal extra’s, zowel oud promomateriaal als een nieuwe featurette.

Checking Out: Grand Hotel (12 min)
In deze recente featurette wordt een beeld geschetst van de totstandkoming van de film, en dan met name wat betreft de problemen en bijzonderheden die zich voordeden. Het eindresultaat is erg interessant, ondanks de veel te korte duur.

Hollywood Premiere (9 min)
Beelden van de groots opgezette première van de film in Grauman’s Chinese Theatre in Hollywood. Je ziet onder meer hoe vele beroemdheden arriveren. Erg leuk om te zien hoe het er vroeger aan toe ging.

Just a Word of Warning (1 min)
Een promo uit de jaren ’30 waarin vermeld wordt dat Grand Hotel nog slechts enkele weken in Los Angeles en omstreken zal draaien, en dat je er dus vlug bij moet zijn.

Nothing Ever Happens (19 min)
Een vermakelijke, muzikale parodie op Grand Hotel uit 1933 (1.33:1, DD 2.0 mono).

Trailer
De laatste extra is de oorspronkelijke bioscooptrailer, die een beeldverhouding van 1.33:1 heeft en DD 2.0 monogeluid.

Grand Hotel is een film uit 1932 waarin een grote verzameling filmsterren te zien is, waaronder John Barrymore en Greta Garbo. Mede hierdoor werd de film destijds door het Oscar-comité verkozen tot de Beste Film van het jaar. Wil je zelf nagaan wat de film zo bijzonder maakte, dan is er nu de DVD-release van Grand Hotel. De beeldkwaliteit van de schijf is (zoals verwacht) niet perfect, maar kan gezien de leeftijd van de film zeker door de beugel. Hetzelfde geldt voor het gedateerde monogeluid. Wat betreft bonusmateriaal bevat de DVD enkele ‘antieke’ extra’s, waaronder een vermakelijke parodie uit 1933, alsmede een recente featurette over de productie. En daarmee is het een nette uitgave van de 72 jaar oude klassieker.